Secret Affair (MS2) novel Chapter 37

        Iritang irita ako ngayong araw. Mula pa pag gising ko ewan ko ba. Mukhang na badtrip talaga ako kagabi.

      Nakakairita lang kasi na bakit makihati pa ang Pia na yan sa oras ni Rad sa akin.

       Marami din siyang messages pero dineretso ko na dinelete all na hindi binabasa.

     Nakababa na ako sa taxi. Bumungad sa akin ang sampu o higit pa na School Bus na nakahilera sa labas nang Campus namin.

    Ito ang maghahatid sa amin sa airport patungong Palawan.

     Sa ngayon hindi ko muna iisipin ang inis ko kay Rad. Naeexcite ako marami akong pagpipilian na bikini's.

     Kasama nang aming kurso ay ang Engineering at Medicine. So it's obviously na kasama din ang haliparot na Pia na yun.

     Ewan ko ba. I hate her.Lakas kasi ng loob na manglandi sa Campus namin ay hindi lang si Rad ang nilalandi, marami!

      Nakita ko si Loisa at Cassy na nakaupo sa isang bench sa labas ng school kasama na rin ang mga classmates namin.

     "Nandito na si Frixxie." Aniya ni Adam na ka klase namin. "Kumpleto na tayo." Deklara niya.

    "Wow! Napaka ganda mo talaga Frix." Pinasadahan niya pa ako ng tingin.

    Inismiran ko siya.

     Wag ngayon, badtrip ako nang konti.

    "Oh ano? Insecure ka naman?" Asar sa kanya ni Cassy..

    "Gaga! Maganda naman ako no! Wag lang ako itabi kay Frixxie!".

   Natawa si Cassy.

    Hinayaan ko na sila mag-asaran hanggang sa tumabi sa akin si Adam.

    Matalino siya at may kaya sa buhay.Isa siya sa pinaka matalino sa aming klase.

    "Hello Frix, mabuti naman nakasama ka." He smiled to me.

    "Ah. Oo eh, baka kasi bumagsak ako."

    "So...." He trailed off.

    "Are you still in relationship with Radleigh?" He suddenly asked.

    I nodded. "Yeah,why?"

     Napakamot siya sa batok niya na parang nahihiya. Ngayon pa siya nahiya?

    Hindi ko alam kung bakit hindi pa kami umaalis dahil siguro wala pa ang prof.

    "Ah! Akala ko kasi wala na kayo nagkabalikan pala kayo ulit?" He asked and I nodded.

    "You know.." He bit his lips. "Liligawan sana kita." He smiled.

    Umihip ang pang umagang hangin. Ramdam ko ang medyong hapdi sa balat ko. Mabuti nalang may malaking puno kaya nakasilong kami sa anino nito.

    I smiled and pouted.

   "Hindi na ako pwede e.Marami pa namang iba diyan--".

    "Adam Henderson..." Napahinto ako sa nagsalita sa harap ko. Ang malamig niyang boses na nagbigay lamig sa aking kalamnan at ang halos makapatay niyang tingin na halos makatupok sa pagkatao ko.

     Radleigh is standing on our front. His both hands were inside his pocket. Nakakunot ang noo at matalim ang tingin kay Adam.

     Kung bakit na kilala niya si Adam ay hindi ko alam.

    "R-Rad." Adam stuttered bigtime at napaayos ng upo at bahagyang napalayo sa akin.

     Umirap ako at humalukipkip.