Secret Affair (MS2) novel Chapter 42

     Umalis ako ng Manila nang araw na iyon. Hindi ko alam kung saan ako pupunta.

    All I want that time is to ease the pain.

So I decided to went in Isla Constancia. Somewhere in Visayas.

    I dont know their languages. Pero natuto din ako ng pa unti-unti.

     Naging panatag ang loob ko ng sinabi sa akin ni Cassy na okay daw ang pinagbubuntis noon ni Pia.

     I can't  help but to blame myself. Blaming myself, sana inagapan ko na ang damdamin ko sa kanya noon habang maaga pa.

    I was ripped too much. Hindi na ako nakapag tapos ng pag-aaral. Nagalit si papa sa akin. Pero hindi niya tinigil nag pagsuporta ng pinansyal sa akin.

     Radleigh is the only one I have before but now I had Daimos.

    I dont feel anything for him like what I've feel before with Radleigh.But he's my comfort zone. He's my shield to the pain.

    Naging sandigan ko siya sa loob ng tatlong taon.

    I  am now twenty-two and very single. Hindi na ako nagmahal pa ulit. But Daimos is important to me. Ang hirap isipin ang katotohanan na parang ginawa ko siyang panakip butas.

    He's willing to be like that. But hindi ko hinayaan. He dont deserve someone like me. He deserves better.

    Kung anuman ang nangyari sa buhay ngayon ni Radleigh ay wala akong alam at wala akong balak alamin.

     "Malapit na ang birthday ko, Frixxie! Uwian mo naman kami dito." Cassy laughed on the other line. Video call lang ang naging koneksyon ko sa kanila. Sa loob ng tatlong taon.

    Hinithit ko ang sigarilyo ko bago sumagot.

     "I cant decide. Tanungin ko si Daimos mamaya."

    We live in one roof. Daimos and I.  Sinungaling ako kung sasabihin kong walang nangyayari sa amin.

    We're like bestfriend with benefits.

    We make out alot. But we never went  to the point na nagalaw niya ako.

But specifically yeah. Dry sex, he almost touch my private parts and it's like hell for me.

    "Ay! kaloka! Seryosohan na ba talaga kayo ni Daimos?" She asked.

    I shrugged "Hindi ko kayang mawala siya." I simply answered.

      Umihip ang panghapon na hangin and I feel so dizzy.

    Pagkatapos kong mag video call kanina kay Cassy ay nakatulog ako.

     Nasa harap ng dagat ang aming nirerentahang Bunggalow.

    Marami akong naiisip sa tuwing nakaharap ako sa dagat. But somehow, nakakagaan din sa pakiramdam.

    Hindi ko alam kung bakit naka survive ako sa loob ng tatlong taon. Salamat kay Daimos. Coincidence noon ang pagkikita namin sa isang bus terminal noon papunta dito.

     Kung hindi dahil sa kanya siguro nabaliw na ako.

     Lumabas ako ng kwarto ng magising ako sa amoy ng adobo.

    I smiled when I saw his back.

    "Ang bango ah!" I chuckled and gave him a peck on his cheeks.

    He laughed. "Naman, napasarap ang tulog mo e. Gabi kana nagising." Aniya sa akin.

      I can't believe na dito pala yun ginagawa sa Isla Constancia at iniexport sa ibang lalawigan.

    And take note. Sa kanila ang Pabrika na yun!

    Kumuha naman ako ng dalawang pinggan, baso ,kutsara at tinidor at nilapag sa mesa.

   Ganito lagi ang set up namin sa kusina siya nagluluto ako naghuhugas. Minsan pag gising ko sa umaga wala na siya at may nakahanda nang pagkain.

     Nilagyan niya ng adobo ang mangkok ko at kumuha siya ng juice sa ref.